Categorie: <span>Praktijk</span>

Helen van misbruik

Een cliënt verwoordde haar proces van heling van seksueel misbruik als volgt.
Door het misbruik is ze bevroren en is er een laag ijs om haar heen gevormd (zoals afgelopen week het ijs rond takken van bomen zat).
Hierdoor kon ze zich de afgelopen jaren nauwelijks bewegen en was ze gevangen in de onveiligheid van het trauma.
In haar therapieproces worden er vele tranen gehuild. Deze tranen zorgen ervoor dat het ijs nu kan smelten en haar authentieke zelf steeds meer zichtbaar wordt.
Hierdoor ontdekt ze dat ze bv juist wèl van bewegen en dansen houdt, maar nooit de kans kreeg en durfde omdat het rondom haar niet veilig was.
✨
Het bevriezen tijdens en na het misbruik maakt een trauma dan nog enigszins veilig zodat je niet hoeft te voelen wat het diep van binnen met je doet. Maar om te kunnen helen is het nodig dat de laag ijs smelt. Het raakte me dat ze als beeld haar tranen noemde die ervoor zorgen dat het ijs nu kan smelten en ze genezing ervaart.
Het helen van seksueel misbruik is een proces op vele lagen. Niet alleen mentaal, maar ook fysiek en spiritueel. En daardoor kan het jaren in beslag nemen. Maar: heling is mogelijk! Je hoeft het niet alleen te doen. Ik gun ieder slachtoffer een hulpverlener die in zachtheid en liefde naast hen kan staan.
*Gedeeld met toestemming van mijn cliënt met haar motivatie: er is niets wat kwetsbaarder is dan mijn diepste kwetsbaarheid in het licht te zetten als steun voor anderen.

Bomen

Ja, je ziet het goed. Ik sta net m’n neus tegen de boom aan. In het bos, zoals vanmiddag, leg ik bijna de hele wandeling verbanden met dat wat ik zie. Deze boom had een dikke bast met groeven en scheuren ontwikkeld om de kern – daar waar het leven zit – te beschermen.
🌳
Sommigen van ons hebben zichzelf ook op deze manier moeten beschermen omdat het leven te onveilig en te pijnlijk was.
Ik wil je bemoedigen dat er onder je dikke bescherming, leven zit. Jouw mooie unieke kern. Die weer zichtbaar kan worden met liefdevolle aandacht.

Bemoedigingskaartjes

Ik heb de afgelopen tijd bemoedigingskaartjes gemaakt voor mijn praktijk.
Eén van mijn mooie cliënten trok dit kaartje. Wat ze ontdekte was dat ze in liefde haar oude overlevingspatronen los mag laten die haar niet meer helpen.
Ze hebben haar geholpen om te overleven in een moeilijke periode in haar leven, maar ze heeft ze nu niet meer nodig. En het loslaten geeft haar ruimte om nieuwe patronen te onderzoeken en toe te gaan passen.
Niet alleen werd zij hierdoor bemoedigd, maar ik ook!

Familieopstelling

Onlangs deed ik met een cliënt een familieopstellingen met behulp van poppetjes.
Na afloop in de nabespreking werd duidelijk dat moeder en dochter (cliënt) zich vroeger sterk moesten houden in het gezin waar van alles gebeurde. Ook bleek dat mijn cliënt vanuit loyaliteit en liefde voor de moeder haar lot wilde dragen om het leven van moeder lichter te maken.
Uiteindelijk was het eindresultaat dat de dochter het lot* van de moeder bij de moeder kon laten waardoor zowel moeder als dochter zich vrouw kunnen voelen en de juiste plek in het gezin kunnen innemen. En na het uitspreken van systemische zinnen konden moeder en dochter elkaar in liefde omhelzen.

*Met het lot wordt in familieopstellingen en systemisch werk de omstandigheden bedoelt die ervoor zorgen dat je het leven leidt dat je leidt.

Kijken

‘Als ik blijf kijken zoals ik altijd heb gekeken blijf ik denken zoals ik altijd dacht
Als ik blijf denken zoals ik altijd heb gedacht blijf ik geloven zoals ik altijd heb geloofd. 
Als ik blijf geloven zoals ik altijd heb geloofd blijf ik doen zoals ik altijd heb gedaan 
Als ik blijf doen zoals ik altijd heb gedaan blijft mij overkomen wat mij altijd overkwam.’

Geweldig eye opener! Want: als je een situatie wil veranderen, dan zul je iets anders moeten doen dan je tot nu toe hebt gedaan en wat waarschijnlijk niet werkte.
Op die manier stap je uit de vicieuze cirkel dat een situatie tot in lengte van dagen kan voort modderen. Word je bewust van dat wat je niet bevalt en wat je zou willen veranderen. Onderzoek daarna wat jij zelf kan doen om beweging te krijgen in het probleem.

Dit kan lastig zijn, maar ook dat is geen probleem: je kunt hulp vragen. Hulp vragen is ook een vorm van de regie nemen; je wacht niet meer tot het probleem zich oplost maar gaat er daadwerkelijk mee aan de gang.

Deukje

Afgelopen vrijdag moest ik een eind met de auto rijden en dan vind ik het fijn om naar de radio te luisteren. Er was een nogal uitvoerig gesprek met Rob Oudkerk, die oud wethouder van Amsterdam die een behoorlijke deuk in zijn imago heeft opgelopen met zijn bezoek aan de dames achter de rode gordijntjes.
Hij is toen zo’n beetje alles kwijtgeraakt wat ie had: zijn baan, zijn vrouw, zijn voetstuk, noem maar op. En uitgerekend hij heeft gesolliciteerd voor de functie van burgemeester van Amsterdam. Zijn sollicitatiebrief heeft hij heel transparant aan iedereen gedeeld het wilde weten. En het gesprek ging er over hoe hij – met zo’n enorme deuk – denkt burgemeester te kunnen worden.

Het gesprek raakte me. Omdat hij zich kwetsbaar opstelde en de pijn van de gevolgen van dat gebeuren net zo transparant op tafel legde. Sven Kockelman legde hem het vuur na aan de schenen en vroeg hem of ie, áls ie burgemeester wordt, nooit weer zo’n fout zal maken. Tja, dat wist onze beste Rob natuurlijk ook niet, of ie in de toekomst niet meer iets stoms zou doen.

‘Iedereen heeft een deukje’, zei hij toen. Alleen weet heel Nederland wat mijn deukje is en waar ik een foute keuze heb gemaakt. Maar van de meeste mensen om ons heen weten we niet uit welke fout of mislukking hun deukje bestaat.
Het is zo makkelijk om te oordelen over de deuk van de ander. Want het is stom, niet handig, dat dóe je toch niet, wat een sukkel ben je dan, enz. enz.
Ja, dat kan allemaal waar zijn, maar hoe zouden we ons voelen als onze deuk in de openbaarheid ligt en iedereen daar zijn plasje overheen doet en er een lekker venijnig oordeel over uitspreekt? Het voelt zo machtig als we iets negatiefs over de ander kunnen zeggen, maar ten diepste moet het oordeel naar de ander de eigen onzekerheid verbloemen.

Dus. Iedereen heeft een deukje. Jij en ik, net als Rob.
Hoewel jouw deuk misschien niet zichtbaar voor de omgeving, hij zit er wel, net als die van mij. Zullen we eens beginnen om minder snel te oordelen over elkaar? En zullen we, als de ander in onze ogen iets stoms doet of zegt, eerst naar ons eigen deukje kijken voordat we onze mond opentrekken en er allerlei vuiligheid uitgooien?
Wie weet vinden we dan een klein stukje verdraagzaamheid en liefde op het stukje waar wij ons bewegen.

Scherven

Ik las een quote die nogal binnenkwam bij me en waar ik nog wel een poosje over na kan denken.

‘Het glas is gebroken, maar gelukkig zijn de scherven nog heel.’

We kunnen ons als mens gebroken voelen door gebeurtenissen in ons leven. Ze laten ons in duizend stukjes achter waarbij we op dat moment geen idee hebben hoe het ooit weer goed moet komen.
Wat schuilt er een bemoediging in bovenstaande dat die stukjes waarin ons leven gebroken is, wel heel zijn. De stukjes zijn heel! Ze moeten alleen weer bij elkaar gebracht worden.

Je mag gaan kijken op welke manier je weer ‘gelijmd’ wil worden zodat je weer betekenisvol kan zijn voor jezelf en je omgeving. De Japanners noemen dit Wabi Sabi en lijmen gebroken voorwerpen met een laagje goud. De littekens van de breuken blijf je zien, maar je bent er niets minder waard door geworden. Sterker nog: je neemt alleen maar toe in waarde!

Onbewust

Weet je dat dat wat we doen en laten zien in de wereld voor 97% onbewust en 3% bewust is?
En met die 97% onbewustheid handelen we vanuit onze patronen, ervaringen, pijn en verdriet.
Wanneer je gaat leren leven vanuit het bewustzijn en je naar jezelf leert kijken, kun je groeien. Deze groeifase kan pijn doen en je verdriet kan eruit komen. Daarmee komen er ook mogelijkheden om nieuwe patronen aan te leren die helpend voor je zijn.

Individueel Systemisch Werk

Dolblij ben ik met mijn nieuwe houten opstellings blokken. Ik werkte al met Playmobil poppetjes maar deze blokken werken erg mooi wanneer ik met de cliënt een individuele opstelling doe.

Lees de quote op de kaart maar eens: ‘Als een probleem eigenlijk ergens anders bijhoort, dan zal het zich herhalen’ .
Met een individuele opstelling wordt op een hele mooie zachte manier inzichtelijk waar het pijnpunt zit van een probleem dat telkens terugkeert in je leven. En wanneer dit helder is, mag je met de blokken een beweging maken zodat een verandering op een diepere laag ingezet kan worden. Bijzonder toch?!

Vragen of heb je een onderwerp waar je steeds maar weer tegenaan loopt? Neem contact met me op!

‘Take my hand, not my life’

Deze quote las ik een poosje terug en ik dacht direct: ‘Yes!’
Dit is namelijk precies waar het over gaat in mijn prachtige beroep.
Wanneer je het moeilijk hebt kan het fijn zijn als er iemand is die een poosje met je meeloopt, je steunt, bij de hand pakt en samen met jou ontdekt hoe je op een weer verder kan. Het kan verlichting geven als je dat wat je bezighoudt kan delen met iemand en je niet alles alleen hoeft op te lossen.

‘Pak m’n hand vast, neem niet mijn leven over’ betekent dus dat ik niet alles ga regelen en bepalen voor je en dat ik je ga vertellen hoe je je leven moet leven en welke keuzes je moet maken. Die antwoorden kun je namelijk zelf ook heel goed leren ontdekken.  En in het begin mag je dat samen met mij doen.
Ik houd je hand vast, ik ga je leven niet overnemen.